1899

Адам — бір боқ көтерген боқтың қабы,

Боқтан сасық боласың өлсең тағы.

Менімен сен тең бе деп мақтанасың,

Білімсіздік белгісі — ол баяғы.

Кеше бала ең, келдің ғой талай жасқа,

Кез жетті бір қалыпта тұра алмасқа.

Адамды сүй, алланың хикметін[1] сез,

Не қызық бар өмірде онан басқа?!