Арғы атасы қажы еді,

Бейіштен татқан шәрбәтті.

Жарықтықтың өнері

Айтуға тілді тербетті.

Адалдық, ақыл жасынан

Қозғапты, тыныштық бермепті,

Мал түгіл жанға мырза еді,

Әр қиынға сермепті.

Мұңды, шерлі, жоқ-жітік

Аңсап алдын кернепті.

Бәрінің көңілін тындырып,

Біреуін ала көрмепті.

Әділ, мырза, ер болып

Әлемге жайған өрнекті.

Тәубесін еске түсіріп,

Тентекті тыйып, жерлепті.

Қазақтың ұлы қамалап,

Іздеген жүзін көрмек-ті.

Ақылынан ап қайтқан

Өлгенше болар ермекті.

Ол сыпатты қазақтан

Дүниеге ешкім келмепті.

Өлмейтін атақ қалдырып,

Дүниеге көңілін бөлмепті.

Жарлығына алланың

Ерте ойлаған көнбек-ті.

Олар да тірі қалған жоқ,

Тірлік арты өлмек-ті.

Оны да алды бұл өлім,

Сабырлық қылсақ керек-ті.

[1] Өзгеру, өзгерту, ауысу, ауыстыру (арапша)