Жас өспірім замандас қапа қылды,

Сабыр, ар жоқ, аял жоқ, ілді-жұлды.

Тұрлау қылып ешнәрсе басқара алмай,

Сенімі жоқ серменде, өңкей жынды.

Жамандық, жақсылық пен — оған бір бәс,

Дін ісін, құдай ісін айыра алмас.

Арын сатып, ант ұрып іздегені –

Бір семіз ат, аяғы бір табақ ас.

Тұрлаусыздың қолынан не келеді?

Ынтасыз қайтіп өнер үйренеді?

Еңбегі жоқ, еппенен мал табам деп,

Сендіре алмай, сене алмай, сенделеді.

Онда оны алдайды, мұнда — мұны,

Жанын берсе табылмас сөздің шыны.

Алты жақсы, жүз жылқы болған басы,

Бір семіз ат болады оның құны.