Не іздейсің, көңілім, не іздейсің?

Босқа әуре қылмай, шыныңды айт.

Шарқ ұрып, тыныштық бермейсің,

Сырласалық, бермен қайт.

Абұйыр, атақ сол жанда,

Кімді көп жұрт мақтаса.

Ол мақтаудан не пайда,

Көп мақтауын таппаса?

Көп тәңірі атқан мақтай ма,

Ол тәңірі атқан болмаса?

Жоқты-барды шатпай ма,

Көптің өзі оңбаса?

Мақтау — жел сөз жанға қас,

Қошеметшіл шығарған.

Бір мақтаса  боқтамас

Ел табылса, құмарлан.

Жұрттың бәрі сөз сатқан,

Сатып алып не керек?

Екі сөзді тәңірі атқан –

Шыр айналған дөңгелек.

Сатып алма, сөз сатса,

Ол асылды аңдамас.

Біләткенің байы — ақша,

Ең жақсысын таңдамас.

Мен мақтанның құлы емес,

Шын ақылға зорлық жоқ.

Антұрған көп пұл емес,

Өлім барда қорлық жоқ.

Өмір, дүние дегенің,

Ағып жақтан су екен.

Жақсы-жаман көргенің

Ойлай берсең, у екен.