Патша құдай, сыйындым

Тура баста өзіңе.

Жау жағадан алғанда,

Жан көрінбес көзіме.

Арғын, Найман жиылса,

Таңырқаған сөзіме.

Қайран сөзім қор болды,

Тобықтының езіне.

Самородный[1] сары алтын,

Саудасыз берсең, алмайды

Саудыраған жезіне.

Саудырсыз сары қамқаны,

Садаға кеткір сұрайды

Самарқанның бөзіне.

Кеселді түйін шешілсе,

Кердең мойын кесілсе,

Келмей кетпес кезіне.

О да — құдай пендесі,

Түспей кетер деймісің,

Тәңірінің құрған тезіне?