Көшеде піл жетелеп біреу жүрді,

Кім көріпті хайуанды мұндай түрлі.

Көрсеткелі ап жүрген жануарды

Тамашалап, артынан жұрт боп ерді.

Көшеде кез боп бір қанден

¥мтылды пілге шаптығып.

Шаңқылдап үрді ерленіп,

Тартынбай ұрысар жан шығып.

Қанденге бір ит кездей боп

Деді: «Әліңді білсеңші,

Пілмен ұрысар сиқың жоқ.

Мазақ болмай, қой, көрші!

Қырқылдап қалдың не бітті?

Әуре болмай, қой! — деді.

Сен бұлқындың, ол кетті,

Жан деген жоқ ол сені».

«Мен де соны білемін,

Сондықтан ер боп келемін.

¥рыс, соғыс қылмай-ақ,

Ер атанып көремін.

Жұрт мұнымды көрмей ме?

Батыр атаң бермей ме?

Қой, бұл қанден — ер шіркін,

Пілге де үрген демей ме?»