Өлеңдері

Сұр бұлт түсі суық қаптайды аспан,

Күз болып, дымқыл тұман жерді басқан.

Білмеймін тойғаны ма, тоңғаны ма,

Жылқы ойнап, бие қашқан, тай жарысқан. Толығырақ »

Көңлім қайтты достан да, дұшпаннан да,

Алдамаған кім қалды тірі жанда?

Алыс-жақын қазақтың бәрін көрдім,

Жалғыз-жарым болмаса анда-санда. Толығырақ »

Көлеңке басын ұзартып,

Алысты көзден жасырса;

Күнді уақыт қызартып,

Көкжиектен асырса; Толығырақ »

Сорлы Көкбай жылайды,

Жылайды да жырлайды,

Ол жыламай қайтіп тұрады, Толығырақ »

Бұралып тұрып,

Буыны құрып,

Қисайта тартып мұрынын. Толығырақ »

Көк тұман — алдыңдағы келер заман,

Үмітті сәуле етіп көз көп қадалған.

Көп жылдар көп күнді айдап келе жатыр,

Сипат жоқ, сурет те жоқ, көзім талған. Толығырақ »

Көк ала бұлт сөгіліп,

Күн жауады кей шақта.

Өне бойың егіліп,

Жас ағады аулақта. Толығырақ »

Көзінен басқа ойы жоқ

Адамның надан әуресі.

Сонда да көңлі тым-ақ тоқ,

Жайқаң-қайқаң әрнесі. Толығырақ »

Көзімнің қарасы,

Көңлімнің санасы,

Бітпейді ішімде

Ғашықтың жарасы. Толығырақ »

Жамантайдың баласы Көжек деген,

Әркімге өсек тасып безектеген.

Досын келіп досына жамандайды,

Шіркінде ес болсайшы сезед деген.