Абайдың шығармашылығы

Фзули, Шәмси, Сәйхали, (3)

Науаи, Сағди, Фирдауси,

 Хожа Хафиз — бу һәммәси

Мәдәт бер я шағири¹ фәрияд^{2 Толығырақ »}

Түңлікбайдың қатыны, атың — Шәріп, (5)

Байға жарып көрмеген сен бір кәріп.

 Сен — шыққан жол үстінде жалғыз түп ши,

Көрінгөн ит кетеді бір-бір сарып. Толығырақ »

Шоқпардай кекілі бар, қамыс құлақ.

Қой мойынды, қоян жақ, бөкен қабақ.

Ауыз омыртқа шығыңқы, майда жалды,

Ой желке, үңірейген болса сағақ. Толығырақ »

Иузи — рәушан¹, көзі — гәуһар², (2)

Ләғилдек³ бет үші әхмәр⁴.

 Тамағи қардан әм биһтар⁵,

Кашың кұдрет⁶, қоли шигә⁷. Толығырақ »

Ысытқан, суытқан

Бойыңды бір көңіл.

Дүниені ұмытқан

Құмарың тозар, біл. Толығырақ »

Қор болды жаным,

Сенсізде менің күнім,

Бек бітті халім,

Тағдырдан келген зұлым; Толығырақ »

Қартайдық, қайрат кайтты, ұлғайды арман,

Шошимын кейінгі жас балалардан.

Терін сатпай, телміріп көзін сатып,

Теп-тегіс жұрттың бәрі болды аларман. Толығырақ »

Қартайдық, қайғы ойладық, ұйқы сергек.

Ашуың — ашыған у, ойың — кермек.

Мұңдасарға кісі жоқ, сөзді ұғарлық,

Кім көңілді көтеріп, болады ермек? Толығырақ »

Қарашада[1] өмір тұр,

Тоқтатсаң тоқсан[2] көнер ме?

Арттағы майда көңіл жүр,

Жалынсаң қайтып келер ме? Толығырақ »

 Қара қатын дегенге, қара қатын,

Үзіп-жұлып алып жүр қанағатын.

Ала жаздай байың кеп бір жатпайды,

Қазақтың не қыласың шарағатын[1]. Толығырақ »